Skip to content

Sanne: ‘Endrie kan niet praten, maar ik begrijp hem heel goed’

Sanne Duits en Endrie Duits

Sanne Duits uit Hei- en Boeicop is 14 jaar. Ondanks haar jonge leeftijd neemt ze al een deel van de zorg op zich van haar meervoudig beperkte jongere broertje Endrie. En daarmee is ze een enorme steun voor haar vader en moeder ‘Het is soms best wel moeilijk, maar toch ben ik heel blij dat ik voor hem kan zorgen.’

Endrie (12 jaar) heeft voor zijn geboorte kleine herseninfarctjes gehad, waardoor beide hersendelen blijvend beschadigd zijn. Hij is beperkt in zijn bewegen, kan niet zelfstandig zitten of lopen. Ook is hij niet in staat om te praten. ‘Hij zit gevangen in zijn eigen lichaam’, zegt moeder Marianne Duits. ‘Hij heeft ook last gehad van epilepsieaanvallen, maar dat hebben we nu goed onder controle.’ Endrie gaat vijf dagen in de week naar de Mytylschool  in Utrecht. Hij krijgt ook intensieve begeleiding bij Hoogstraat Revalidatie voor logopedie en fysiotherapie.

Intensieve zorg
Op de momenten dat Endrie thuis is, heeft hij intensieve zorg nodig. Hij kan niks zelf. Marianne Duits: ‘Hij is vriend met z’n iPad. Dat is een goede afleiding. Zeker in coronatijd heeft hij zich redelijk goed kunnen vermaken.’

Voor de jonge Sanne is het heel normaal dat ze voor Endrie zorgt. ‘Ik ben er in meegegroeid en weet eigenlijk niet beter. Als m’n vader en moeder er niet zijn, speel ik met hem. Ik help hem ook bij het tillen van de werk-eetstoel naar de rolstoel. Dat is niet altijd gemakkelijk. Endrie is twaalf jaar en wordt ook steeds zwaarder. Hij pakt ook niet altijd goed vast. Het tillen moet dus heel voorzichtig gebeuren, zodat hij niet valt.’

Vakantie

Endrie wordt al vanaf zijn jonge jaren overal bij betrokken. Ook gaat hij elk jaar mee met vakantie. ‘We blijven meestal in Nederland, zodat ook oma een paar dagen met ons mee kan. We hebben geen aangepast huis, maar het huisje is vaak wel wat groter, zodat er ook makkelijk een rolstoel in past.’

In Hei- en Boeicop hoort Endrie er helemaal bij. Sanne: ‘Iedereen kent hem. Er wordt niet raar gekeken naar ons. Toen ik op de lagere school zat heb ik een spreekbeurt gehouden over Endrie. Ook bijvoorbeeld over sondevoeding. M’n klasgenoten vonden dat allemaal heel interessant.’

Voetbal
Sanne speelt op zaterdag in het meidenelftal van HSSC’61 (MO15). ‘Endrie is elke week van de partij, zowel bij uit- als bij thuiswedstrijden. Dit jaar hadden we een benefietconcert van Alp d’Huez in het dorp. Endrie is dol op prikkels van lampjes en vindt zo’n feest geweldig. Jongeren uit het dorp maken een praatje met hem en nemen hem mee in de polonaise.’

Dat Endrie niet kan praten is best wel lastig. Sanne: ‘M’n vader en moeder begrijpen niet altijd wat ‘ie bedoelt. Maar ik weet dan al lang wat hij wil, door bijvoorbeeld door goed te letten op dingen waar hij naar kijkt.’

Sanne gaat binnenkort naar de derde klas van het Heerenlandencollege (mavo) in Leerdam. ‘Het afgelopen jaar had ik niet zoveel behoefte om uit mezelf over Endrie te gaan vertellen. Soms merk ik bij m’n klasgenoten dat ze het moeilijk vinden om erover te beginnen. Ze denken misschien dat ik het erg vind als ze erover beginnen. Maar ik vind het juist wel fijn.’

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top