Na maanden van voorbereiding staan Everdingen en het Fort in mei twee weekenden lang centraal…
Een prachtige palet aan waterdieren
Sinds het Paasweekend is langs de Lek de fototentoonstelling ‘Waterfauna’ te bewonderen. Deze buitenexpositie is de derde en laatste wisselexpositie tijdens het Waterjaar Vrijstad Vianen.
Een divers palet aan dieren komt in de tentoonstelling voorbij. Eenden, ganzen, zwanen, kikkers, libellen en diverse vogelsoorten (o.a. ijsvogel, ooievaar, blauwborst en roofvogel). En zelfs kippen en Schotse Hooglanders, die hun verkoeling in het water zoeken, maken deel uit van de foto-expositie. De fotografen zijn Els van den Burger, Cock van de Wetering, Henk Broer, Helma Augustijn, Bart Smulders, Nico van Ganzewinkel, Hans Faasse en Job van de Groep.
Purperreiger
Eén van de mooiste foto’s van de tentoonstelling is gemaakt bij de Zouweboezem, het mooiste natuurgebied van de Vijfheerenlanden. ‘Ooit maalden de molens op de Zederikkade het overtollige polderwater naar de rietvelden toe, waar de rietdekker er de bekende rietdaken voor boerenhofstedes van maakte. Nu zijn de uitgestrekte moerassige en rietvelden het domein van de grootste broedkolonie van de purperreiger in ons land.’ De purperreiger is een sierlijke reiger met een fraai uiterlijk, zegt ‘De purperreiger is donkerder, iets kleiner maar vooral slanker dan de bekende blauwe reiger. De purperreiger heeft een kenmerkende bruinoranje nek met zwarte strepen. In de vlucht vallen vooral de ver uitstekende poten met lange tenen op.’
Ganzen
Els van den Burger fotografeerde twee ganzen die de dijk oversteken. ‘Op de dijk kan het soms druk zijn, maar deze ganzen trekken zich er niets van aan. Het gras aan de andere kant van de dijk is blijkbaar groener…’ Ook is van haar hand een foto van een aalscholver te zien. ’De aalscholver lijkt door zijn uiterlijk uit een ander tijdperk te komen. Ik fotografeer hem dan ook graag. Bij het maken van deze foto dook hij recht voor de lens op en kwamen we oog in oog te staan. En wát voor oog… wat een bijzondere kleur!’
Visdiefjes
Helma Augustijn bezoekt met enige regelmaat het ‘verdronken bos’ in Schalkwijk. ‘Een leuk en bijzonder gebied waar veel te zien is. Op een dag in mei was ik er met mijn fototoestel. Ik ben dan natuurlijk altijd op zoek naar vogeltjes en andere dieren (ik heb er zelfs een keer een vos in de ogen gekeken). Terwijl ik op een bankje even van de rust zat te genieten kwamen deze twee visdiefjes mijn aandacht opeisen. Het vrouwtje nam plaats op één van de vele halve boomstammen en het mannetje ging zich voor haar bijzonder uitsloven. Hij vloog af en aan met een visje in zijn bek om haar tevreden te stellen. Zij zat vooral veel herrie te maken; alsof ze liet weten het wel op prijs te stellen. Het geven van een visje is een leuk en bijzonder moment maar het duurde even voordat ik het moment vast kon leggen (ze zijn echt vliegensvlug die visdiefjes).’
Blauwborsten
In de uiterwaarden van Everdingen fotografeerde Helma een paar blauwborsten. ‘Blauwborsten vind je met name tussen het riet. Je moet dus geduldig wachten tot er eentje naar boven komt kruipen om zich goed te laten zien. Om de vrouwtjes te lokken met hun mooie zang gaat het mannetje dan hoog in het riet zitten zingen en dat biedt perspectief voor een fotograaf!’
Meerkoeten
Bart Smulders legde een stel meerkoeten vast op de gevoelige plaat. ‘De meerkoet is niet weg te denken in de waterfauna van Vianen. Hij komt veelvuldig voor in de sloten en plassen in en rond Vianen. De koppeltjes bouwen hun nesten aan de slootkanten van waterplanten en rietstengels, maar ook van afval als papier en plastic.’
In april komen de kuikens uit het ei, meestal zo’n 5 á 7 per legsel. ‘De onbeholpen kuikentjes zijn mooi van lelijkheid met hun rode kopjes en donzige haartjes en het gele kraagje om hun nek. Helaas redden ze het nooit allemaal. Velen vallen ten prooi aan reigers, meeuwen of snoeken. Het ouderpaar hebben twee of drie legsels per seizoen in de hoop een of twee kleintjes groot te brengen. Zowel het mannetje als het vrouwtje zorgen voor de jongen. Ze zijn dan zeer agressief, iedereen die hun nest benaderd, zoals niets vermoedende eenden of andere meerkoeten, kunnen rekenen op felle uithalen met hun scherpe snavels.’
Schotse Hooglanders
Ook Nico van Ganzewinkel zag tijdens het uitlaten van de honden een paar Schotse Hooglanders die gezamenlijk hadden besloten om lekker te gaan baden. ‘Ze vormen zo samen een modern schilderij van Paulus Potter. Zo vlak bij de Vrijstad Vianen en toch zo ver weg me je gedachten. Helemaal vrij.’
Kikkergemeenschap
En dan is er nog de foto van Cock de Wetering, die zich liet inspireren door een kikkergemeenschap. ‘Verscholen tussen het hoge riet. Tevreden met elkaar, in een modderige poel aan de voet van een gekromde knotwilg. In de avondlucht zweefden volop mugjes. Het water van de poel zat vol larven. De kikkers voelden zich bevoorrecht. Er was immers volop te eten en er heerste een weldadige rust. Deze rust werd slechts verstoord als er een reiger uit de schadeuw van de stoere wil kwam aanvliegen of als er een regiment padden uit de naburige poel naderde.’
Wandelaars en fietsers kunnen de route van circa 9 km volgen tussen de Hofpoort in Vianen en Fort Everdingen. De foto’s en de verhalen zijn te vinden op www.vianenvrijstad.nl
De Lek als inspiratiebron
Na vele rondzwervingen in Schotland, Ierland, Wales, Noorwegen en andere fotogenieke locaties besloot Hennie Marks het wat dichter bij huis te zoeken. Na enkele jaren besloot de professional uit Vianen om zijn fotografische activiteiten te concentreren op het prachtige rivierenlandschap van de Lek, op loopafstand van zijn studio.
‘Na elke bocht in deze rivier ontvouwt zich weer een fraai landschap. Voor mij als landschapsfotograaf is het op en top genieten van al die prachtige vergezichten.’
Hijzelf koestert vooral de foto die is gemaakt vanaf het talud bij de Jan Blankenbrug. ‘De foto geeft mooi weer wat de Lek te bieden heeft: scheepvaart, flora en fauna en een mooi wandelgebied voor mens en dier (hond). Wat mij als fotograaf zo aantrekt aan de Lek is dat de rivier vaak een totaal ander aanzicht heeft door de weersomstandigheden, moment van de dag of jaargetijde. Als ik langs de Lek loop zie ik steeds weer fotogenieke onderwerpen, die ik dan in een fraaie compositie probeer te vangen. Dat lukt echt niet altijd en dan ga ik later die plek terug, om met betere omstandigheden alsnog mijn ideale plaat te schieten.’
‘Wat ik zo prettig vind aan de Lek’, zegt Marks, ‘is dat alles zo heerlijk rustig lijkt te gaan, alsof de klok wat minder snel tikt. Je ziet de boten rustig langs komen, de vogels van verre voorbij trekken en wandelaars genieten op de vele paden. Bij landschapsfotografie neem je als fotograaf alle tijd, dikwijls komt het statief er aan te pas en beslis je welk grijsverloop-filter je gebruikt om het beeld natuurlijk weer te geven. De Lek inspireert ook enorm als ik er zonder plan naar toe ga, je kan ineens getriggerd worden. Je hebt je onderwerp van de dag te pakken en kan daarmee dan flink aan de slag. De fotografie aan de Lek heeft ook zijn weerslag op mijn andere fotografie, met name op de composities. Steeds weer kijken of iets ook werkt in andere fotografie-disciplines.’
Hennie Marks vindt het leuk om zijn kennis in fotografie te delen via een fotografiecursus ‘Ontdek de Lek’. Daar leer ik ook anderen beter te kijken naar al dat moois wat de rivier te bieden heeft. Heel verrassend wat daar al snel uitkomt. Ieder heeft zo zijn eigen kijk.’ De cursussen zijn in het voor- en najaar. Liefhebbers kunnen zich inschrijven via www.ontdekdelek.nl of via www.fotoworkshopsmarks.nl
Dit bericht heeft 0 reacties