Een avontuurlijke vrijbuiter met ideeën

Shanti Zanoli (36) is sinds begin mei de nieuwe wijkcoach van Bovenkerk en Westwijk. Hij heeft alle kenmerken van een jonge sportieve avonturier met inmiddels al heel wat levenservaring. Maar de langharige vrijbuiter is ook iemand die werkelijk geïnteresseerd is wat mensen beweegt. En iemand die luisteren ziet als zijn belangrijkste eigenschap.

Als voormalig veldwerker in Amsterdam-Osdorp leerde hij de rauwe kantjes van de samenleving kennen. ‘Maar ook in het ogenschijnlijk keurige Amstelveen zijn genoeg uitdagingen’, zegt de opvolger van Hugo van der Kooij. ‘Hugo had als wijkcoach een grote positie in de wijk. Hij heeft veel projecten in gang heeft gezet. Ik zie dat als een voordeel en probeer de komende tijd in zijn slipstream dingen op te pakken en voort te zetten. Maar ik hoop ook dat ik waar nodig voor een nieuwe blik kan zorgen.’

Gymleraar
Rond zijn twintigste had Shanti nog het idee dat hij gymleraar zou worden. ‘Tijdens mijn stage van het Cios bleek dat ik daar redelijk goed in was. Maar wat me toen al opviel was dat er tijdens de gymles dingen gebeurde die ik niet begreep. Er was altijd een groep kinderen die gewoon niet wilde luisteren.’
Dat was voor hem reden om Pedagogiek te gaan studeren. ‘Als eindstage heb ik een half jaar in een achterstandsbuurt in Rio de Janeiro in Brazilië gezeten. Dat was heel bijzonder, heel heftig: veel drugs, veel geweld, extreme armoede.’

Na afronding van zijn studie was hij jarenlang actief als veldwerker in Amsterdam-Osdorp. ‘Ik werkte vooral met overlast gevende of criminele groepen op straat: jongens en meiden die in principe niet op hulp zaten te wachten en waar jij dan een relatie moet zien op te bouwen.’ In Haarlem was hij vervolgens actief als gezinscoach en later als coördinator van het streetwork.

Kitesurfen
Vorig jaar besloot Shanti om samen met zijn vriendin een nieuw leven te gaan opbouwen in Zuid-Europa. ‘Ik wilde gaan kitesurfen en gewoon surfen. En m’n vriendin zou met yoga aan de slag gaan. Ons plan was om met onze camper negen maanden door Portugal, Spanje en Italië te trekken en daarna een keuze te maken. In maart zaten we op Sardinië en toen brak de coronacrisis uit. We konden geen kant meer op. Uiteindelijk is het ons gelukt om met cargoboot te ontsnappen van het eiland en via een lange omweg terug te keren naar Nederland. Wat natuurlijk helemaal niet ons plan was.’
Maar binnen no time wisten ze hun leven te herpakken. Shanti kreeg de baan van wijkcoach min of meer in de schoot geworpen. Er volgde twee sollicitatiegesprekken en die verliepen buitengewoon goed.

Op avontuur
‘Momenteel ben ik op avontuur in de wijk. Ik probeer zoveel mogelijk sleutelfiguren te spreken, maar ook inwoners en netwerkpartners. Ik ben benieuwd wat mensen hier aan het doen zijn, wat ze zien, wat ze vinden. Om de belangrijkste thema’s helder te krijgen en te kijken waar ik m’n tanden in kan zetten.
Hij is momenteel bezig om ideeën uit te werken. ‘Er zijn bijvoorbeeld jongeren bezig om een skatebaan te realiseren in de wijk. Belangrijk is dat er genoeg vraag is, dat je zoiets opzet voor meer dan een paar jongeren. Het is belangrijk dat het een goede skatebaan wordt en niet een halfbakken iets.’ Ook wil Shanti verder met het thema ‘herdenken’. ‘In het verleden ben ik wel eens met jongeren naar voormalig kamp Vught geweest om de jeugd in contact te brengen met mensen die er veel over weten te vertellen, om te voelen wat daar allemaal is gebeurd.’
Ook de multiculturele samenleving in Bovenkerk en Westwijk heeft de bijzondere aandacht van Shanti Zanoli. ‘Je hebt een mix van culturen hier: Indisch, Koreaans, Japans. De vraag is: hoe komen we nader tot elkaar, hoe komen we met elkaar in contact? Op zo’n manier dat we elkaar niet meer eng vinden. Dat we al die culturen zien als een verrijking. Dat kan op verschillende manier: met voedsel, maar ook met film of met cursussen.’

Afspraken nakomen
Shanti heeft in zijn periode als veldwerker geleerd dat het belangrijk is om afspraken na te komen. ‘Dat als je zegt dat je iets doet dat je het ook echt doet. Dat lijkt zo simpel. Maar het vraagt wel tijd, het is gecompliceerd. Je hoeft de bal maar één keer te laten vallen en vervolgens ben je weer maanden aan het puinruimen. Mijn belangrijkste boodschap: maak geen halve beloftes.’